English
Διφενμπάχια
Διφενμπάχια, μπορεί το όνομα της να μην είναι τόσο γνωστό, ωστόσο οι περισσότεροι κατά καιρούς την έχουμε θαυμάσει σε κάποιο σπίτι ή γραφείο. Με κεντρικό βλαστό που μοιάζει με καλάμι και φτάνει σε ύψος και το ένα μέτρο, η διφενμπάχια διαθέτει εντυπωσιακά γυαλιστερά δερματώδη στρογγυλά ή πιο μακρόστενα φύλλα σε λευκοκίτρινο χρώμα.
Η διφενμπάχια έχει συνολικό ύψος 40-60 cm και ανήκει στην κατηγορία των φυτών εσωτερικού χώρου που χρειάζονται ελάχιστη περιποίηση και φροντίδα.
(Μα καλά, πώς της δώσανε τέτοιο όνομα; Για όλα ευθύνεται ο γερμανός κηπουρός Ντίφενμπαχ που την έφερε στην Ευρώπη από τη Βραζίλία, τον τόπο καταγωγής της!)
1. Tι συνθήκες χρειάζεται η διφενμπάχια μέσα στο σπίτι;
H διφενμπάχια θέλει φωτεινό σημείο σε εσωτερικό χώρο για να ευδοκιμήσει, αρκεί να μην κτυπούν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου. Αν την έχουμε κοντά σε παράθυρο, να μην ξεχνάμε να τραβάμε την κουρτίνα όταν χρειάζεται. Όσον αφορά τη θερμοκρασία, από τους 18 μέχρι τους 28°C αναπτύσσεται ιδανικά, ενώ στην πολύ ζέστη αλλα και στο κρύο υποφέρει και χάνει το έντονο χρώμα των φύλλων της.
Φυσικά φροντίζουμε να την τοποθετούμε μακριά από τζάκι, καλοριφέρ, κλιματιστικά και έντονα ρεύματα αέρα. Για τη φύτευσή της επιλέγουμε φυτόχωμα ειδικό για φυτά εσωτερικού χώρου, πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά και με καλή αποστράγγιση.
2. Τι πότισμα χρειάζεται η διφενμπάχια;
Ποτίζουμε την διφενμπάχια μια φορά την εβδομάδα κάνοντας ένα καλό πότισμα με μπολικο νερό. Την περίοδο του καλοκαιριού, ποτίζουμε συχνότερα, μόλις δούμε να στεγνώνει το επιφανειακό χώμα στη γλάστρα.
3. Πώς γίνεται ο πολλαπλασιασμός της διφενμπάχια;
H διφενμπάχια πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα που κόβουμε την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού. Μπορούμε να φυτέψουμε απευθείας τους βλαστούς της σε γλάστρες χρησιμοποιώντας ορμόνη ριζοβολίας ή να βάλουμε τους βλαστούς σε νερό για να βγάλουν ρίζες και στη συνέχεια να τους φυτέψουμε σε γλάστρες.
4. Κι ένα μυστικό για τη διφενμπάχια
H διφενμπάχια καλό είναι να μη βρίσκεται σε χώρους με σκύλους ή γάτες ακόμη καθώς περιέχει ένα ένζυμο στα φύλλα το οποίο στη -πολύ σπάνια- περίπτωση που φαγωθούν, ενδεχομένως να προκαλέσουν πρήξιμο του λαιμού και της γλώσσας.